دلم می‌خواست بزنم تو گوشش تا حرف اضافی نزنه دیگه.

می‌گفت دلت تنگ می‌شه واسه همین چیزا. خب من غلط بکنم دلم تنگ بشه واسه "همین چیزا"ی دبیرستان. واسه دوست‌هام شاید اما برای خود دبیرستان؟ نه. انتخاب خودم بود و خودم خواستم و خودم خواستم و خودم خواستم. می‌دونم. پای انتخابمم هستم اما دلیل نمی‌شه اعتراف نکنم که انتخابم اشتباه بود. من بمیرم هم فراموش نمی‌کنم اون روزی رو که تا مرز سکته رفتم. قلبم سنگین شده بود و صداها رو نمی‌شنیدم. بمیرم هم فراموش نمی‌کنم اون روزهایی که پناهی جز گریه کردن توی سرویس‌بهداشتی‌های

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها